История

Выражение «Магдебургское право» не затерялось в глубине веков и до сих пор находится на слуху. Современники воспринимают его как символ статусности того или иного населенного пункта, его значимой исторической роли, находя в этом повод для особой гордости.

З Таццянай Мікалаеўнай Кулаковай мы сустрэліся ў гарадскім скверы падчас патрыятычнай акцыі “Агонь памяці”, куды яе запрасілі арганізатары як ветэрана піянерскага і камсамольскага руху. Разгаварыліся. Нахлынулі ўспаміны…

“Сцяг працы”, “Чырвоны сцяг”, “Савецкая вёска”, “Дзянніца” - чатыры назвы аднаго выдання. Восем дзясяткаў гадоў раённая газета была і застаецца важнай крыніцай інфармацыі для шчучынцаў. Яна бліжэй да чытача, не шукае сенсацый і не гоніцца за модай, а проста асвятляе падзеі ў раёне і рэспубліцы, распавядае пра людзей, якія жывуць на роднай зямлі.

Што такое 80 гадоў для чалавека? Гэта цэлае жыццё, поўнае падзей, здзяйсненняў, надзей і расчараванняў, дасягненняў і правалаў. Вялікі шлях, прайшоўшы які, кожны хацеў бы пакінуць след у памяці людзей. Што такое 80 гадоў для раёна? Гэта доўгі шлях - ад дзедаўскіх метадаў вядзення гаспадаркі да сучасных прагрэсіўных тэхналогій. Гэта шлях, які прайшло не адно пакаленне шчучынцаў. Якім ён быў, гэты шлях?

Час імкліва рухаецца наперад. Вось ужо і Шчучынскі раён неўзабаве адзначыць свой наступны юбілей – 80-годдзе з моманту ўтварэння. У свой час нараджэнне Шчучынскага раёна супала з вялікімі і трагічнымі падзеямі ў гісторыі Еўропы. 1 верасня 1939 г. нападзеннем фашысцкай Германіі на Польшчу пачалася Другая сусветная вайна.

Сучасны Шчучын – адзін з самых прыгожых і ўтульных невялікіх гарадоў Беларусі. Рацыянальная планіроўка, добра акцэнтаваны цэнтр, арганічнае спалучэнне старажытных і сучасных будынкаў, утульныя скверы і зона адпачынку – усё гэта робіць наш горад прывабным месцам для жыцця і выклікае гонар шчучынцаў. Не выпадкова, што на мяжы ХХ–ХХІ ст.

Аб рабоце журналістаў, іх асабістым жыцці пішуць вельмі мала. Магчыма, тут вінавата сціпласць карэспандэнтаў. Хаця прыходзілася чытаць такое, што не пакідала раўнадушным. Напрыклад, радкі з верша: “Трое суток не спать, трое суток шагать ради несколько строчек в газете”.

Гэты фотаздымак, зроблены ў далёкім 1965 годзе ля рэдакцыі “Савецкай вёскі” адразу пасля заняткаў школы рабселькораў, даслаў нам напярэдадні юбілею газеты наш сябра – Аляксандр Эдмундавіч Вярцінскі. 

Сёння ў гарадскі сквер да помніка воіну-вызваліцелю прыйшлі кіраўніцтва раёна, прадстаўнікі працоўных калектываў, ветэраны і моладзь, проста нераўнадушныя людзі, якія свята захоўваюць памяць аб гераічных і трагічных падзеях Вялікай Айчыннай. Сабраліся, каб стаць сведкамі і ўдзельнікамі чарговага этапу рэспубліканскай акцыі памяці “У славу Перамогі”.